Temat: Rozwiązywanie problemów.
1.Lista kroków.
Lista kroków to instrukcja wykonania algorytmu, szczegółowo wytłumaczona i zapisana w punktach krok po kroku przy użyciu słów oraz symboli matematyczny i logicznych. Decydując się na zobrazowanie algorytmu w postaci listy kroków przedstawia się opis kolejnych czynności do wykonania w punktach (krokach). Ich następstwo musi być zgodne z kolejnością wykonywania. Polecenia te winny być sformułowane jasno i precyzyjnie, gdyż nigdy nie wiemy, czy kiedyś w przyszłości nie zostanie na ich podstawie napisany program komputerowy. Punkty nie muszą być koniecznie ponumerowane kolejnymi liczbami. Ważne jest, by jednak w przypadku wypisywania ich od np. pauzy uporządkować je chronologicznie. Listę kroków poprzedza się specyfikacją algorytmu, czyli przytoczeniem opisu danych wejściowych oraz wyniku (wyjściowych). Dopuszcza się, by algorytm skończył się w kilku miejscach, zwykle w zależności od danych, na których operuje. Przed listą kroków należy zamieścić również specyfikację danych. Chodzi o wypisanie, z jakich danych wejściowych korzysta i jakich danych wyjściowych należy się spodziewać po wykonaniu algorytmu.
2.Schemat blokowy.
Schemat blokowy (ang. block diagram, flowchart) jest narzędziem nakierowanym na prezentację kolejnych czynności w projektowanym algorytmie. Realizowane jako diagram, na którym procedura, system albo program komputerowy są reprezentowane przez opisane figury geometryczne, połączone liniami zgodnie z kolejnością wykonywania czynności wynikających z przyjętego algorytmu rozwiązania zadania.
Cechuje je:
- · zasada budowy,
- · elastyczność zapisów,
- · możliwość zapisu z użyciem składu wybranego języka programowania,
- · łatwa kontrola poprawności algorytmu.
Schematy blokowe pozwalają na prostą zamianę instrukcji na instrukcje programu komputerowego.
3.Arkusz kalkulacyjny.
Arkusz kalkulacyjny jest programem komputerowym, służącym do wprowadzania, przetwarzania i prezentacji danych. Oferuje on użytkownikowi pole robocze mające przypominać prostokątną płachtę papieru podzieloną na wiersze i kolumny. W utworzone w ten sposób komórki można wpisywać dane: teksty, liczby oraz formuły obliczające zawartość danej komórki na podstawie zawartości innych komórek.Choć arkusze kalkulacyjne to popularne programy stosowane głównie w księgowości oraz różnego rodzaju pracach biurowych, to jednak okazuje się, że z powodzeniem można je wykorzystywać także do różnych zastosowań domowych. W kolejnych modułach pokażemy kilka takich przykładów.
4.Visual Basic.
Visual Basic to język programowania wysokiego poziomu i narzędzie programowania firmy Microsoft. Składnia jest oparta na języku BASIC, ale unowocześniona. Zawiera kilkaset instrukcji, funkcji i słów kluczowych. Nie jest językiem w pełni obiektowym, gdyż nie udostępnia np. możliwości dziedziczenia, czy polimorfizmu. Wykorzystuje technologię ActiveX.
Jest dostępny w trzech wersjach:
- · Learning Edition
- · Professional Edition
- · Enterprise Edition
oraz darmowej Express.
Dostępne są także wersje demonstracyjne środowiska Visual Basic:
- · Working Model
- · Control Creation Edition
Wraz z pojawieniem się platformy .NET, ukazała się nowa wersja Visual Basica pod nazwą Visual Basic .NET. Środowisko programistyczne ma mechanizmy importu starszych wersji programów, jednak w pewnych sytuacjach mogą pojawiać się komplikacje.
Język Visual Basic zastosowano również w wielu rozbudowanych aplikacjach jako język skryptowy do tworzenia zarówno prostych makr, jak i rozbudowanych aplikacji. Najbardziej znanym przykładem jest Visual Basic for Applications firmy Microsoft zastosowany w pakietach MS Office.
5.Turbo Pascal.
Turbo Pascal – jedna z popularniejszych implementacji kompilatorów języka Pascal, zintegrowane środowisko programistyczne, produkt firmy Borland International dla procesorów Z-80 (system CP/M) oraz rodziny Intel 80x86 i nowszych. Obecnie nie jest już rozwijany. Następcą Turbo Pascala jest Borland Delphi.
6.C++
Jednym z najpopularniejszych języków programowania, przeznaczonych do tworzenia programów i gier jest C++. Język ten umożliwia pisanie aplikacji pod Windowsa, Linuksa i inne mniej popularne systemy operacyjne. Łatwość wykorzystywania możliwości sprzętowych komputera w połączeniu z tzw. przenośnością kodu źródłowego między platformami stwarza bardzo duże możliwości dla programistów na całym świecie.